Nux vomica
Sprawdzony sposób na dolegliwości trawienne
Nux vomica, (Strychnos nux-vomica L.), w języku polskim nosi nazwę kulczyba wronie oko. Aktualnie, ze względu na zawartość strychniny, roślina ta jest rzadko wykorzystywana w medycynie. Jedynym pewnym sposobem, który pozwala w całkowicie nietoksyczny sposób stosować ją w lecznictwie, jest homeopatia. W postaci leku homeopatycznego Nux vomica jest w pełni bezpiecznym i skutecznym produktem leczniczym. Jako lek homeopatyczny, znajduje ona zastosowanie w szeregu różnych dolegliwości, z których większość obejmuje objawy ze strony układu nerwowego oraz przewodu pokarmowego.
Skąd pochodzi Nux vomica?
Nux vomica to drzewo z rodziny Loganiaceae, osiągające od 10 do 15 metrów wysokości. Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Występuje na Sri Lance, w Tajlandii, Wietnamie Południowym, Kambodży i Indiach. Indie są największym na świecie producentem nasion tej rośliny.
Jak rozpoznać Nux vomica?
Nux vomica ma zimozielone liście i szarawą korę, czasami ciernistą. Można ją również rozpoznać po małych, białych kwiatach. Jej owocami są pomarańczowe jagody o średnicy od 3 do 6 centymetrów, zawierające od 2 do 5 nasion osadzonych w białym miąższu. Gdy dojrzeją są zbierane i myte w celu usunięcia miąższu, a następnie suszone na słońcu. To właśnie te nasiona są wykorzystywane w lecznictwie z zachowaniem wszelkich środków ostrożności.
Co zawiera Nux vomica?
Nasiona Nux vomica zawierają dwa alkaloidy: strychninę i jej pochodną brucynę. Ponadto, zawierają one również olej składający się z glicerydów kwasu oleinowego i linolowego, a także terpeny i ich pochodne. Ich średnica jest pomiędzy 20, a 25 mm i grubość około 5 mm. Nie są całkiem płaskie, jedna ich strona jest lekko wypukła, a druga lekko wklęsła. Zwykle mają odcień od jasnoszarego do zielonkawo-szarego i satynowy połysk, który zawdzięczają drobnym, jedwabistym włoskom na powierzchni. Są bezwonne ale uwaga: są silnie toksyczne.